Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

ΣΤΗΛΗ 2-8-09

Αγαπητό μου τρομολόγιο,


Φριχτή ξεφτίλα. Από την μια, ζητάς πίσω τα κλεμμένα μάρμαρα, υποδυόμενος τον (ως δια μαγείας) ανανήψαντα αναξιοπαθούντα του Βρετανικού πολιτισμικού ιμπεριαλισμού, επιστρατεύοντας τον τσαμπουκά του ελληνάρα, που ξαφνικά σήκωσε κεφάλι επειδή απέκτησε λουσάτο Acropolis Mall, με δανεικά λεφτά και ενώ ο κόσμος ψοφάει της πείνας, εννοείται. Από την άλλη, και ταυτόχρονα, εσύ, ο κατά δήλωση ικανός και δίκαιος ιδιοκτήτης των μαρμάρων, τεμαχίζεις βάναυσα ένα σύγχρονο έργο τέχνης, που εκτίθεται στο Μουσείο που δηλώνεις ότι είναι ο ιδανικός τόπος φύλαξης της πολιτιστικής σου κληρονομιάς. Το σύγχρονο έργο τέχνης το πετσοκόβεις για τους ίδιους ακριβώς λόγους που σακάτεψες επί αιώνες την Ακρόπολη - επειδή η αλήθεια του παρελθόντος σου σε εκθέτει ως το χριστιανοφασιστικό καθήκι που κατάντησες να είσαι. Σήμερα, που επιτέλους κατάλαβες ότι οι πέτρες αυτές είναι μόνο για να τις θαυμάζεις, μεθοδεύεις την ελληνούλικη καλλιαρντοσύνη που νομοτελειακά πρέπει να εκφράσεις στο βίντεο Κώστα Γαβρά. Ασυνείδητος, όπως πάντα, σπας ένα κομμάτι από το ψηφιακό αέτωμα της σύγχρονης προμετωπίδας του Παρθενώνα, επειδή έτσι σου γουστάρει ρε αδερφέ, καυλώνεις να ακρωτηριάζεις την αλήθεια για να βολεύεσαι καλύτερα, εσύ και το ρασοφορεμένο σκυλολόι που στηρίζει την χούντα σου. Τι σε νοιάζει τώρα αν το βίντεο αυτό είναι γεννημένο από τα σπλάχνα και την ιστορία των ίδιων αυτών μαρμάρων, και άρα είναι μια συνέχεια της ίδιας της Ακρόπολης και της ιστορίας της, αυτά ενδιαφέρουν μόνο θεωρητικούς της τέχνης, διανοούμενους και άλλους ενοχλητικούς. Εσύ δεν θεωρείς βανδαλισμό την λογοκρισία στα έργα τέχνης, δεν αισθάνεσαι τίποτε όταν ακρωτηριάζεις ένα από αυτά επειδή δεν σε βολεύει, και έτσι επιδεικνύεις διεθνώς ότι δεν άλλαξες νοοτροπία ούτε κατά το ελάχιστο από την εποχή που ήσουν ένας θλιβερός βαλκάνιος που έσπαγε ιερά μάρμαρα και τα κονιορτοποιούσε, φτιάχνοντας από την σκόνη τους σοβάδες για χριστιανικά αποβλακωτήρια. Το ίδιο ακριβώς κάνεις και τώρα – συνθλίβεις την αλήθεια για να ικανοποιήσεις τις σκοταδιστικές εμμονές των ρασοφόρων μαφιόζων που σε στηρίζουν.

Παραμένεις λοιπόν, ένας εξαθλιωμένος σκλάβος, λαθραία και όχι επί της ουσίας απελευθερωμένος από τα Βρετανικά και Ρωσικά εμπορικά συμφέροντα, ακόμα ένας επαρχιώτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που παρήκμασε, όχι φυσικά επειδή εσύ επαναστάτησες εναντίον της, αλλά επειδή είχε ενοχλήσει άλλους, πολύ πιο δυνατούς από σένα. Κηδεία με ξένα κόλλυβα κάνεις δηλαδή και απολαμβάνεις ελευθερία δια της προσκολλήσεως. Τότε, επί της περίφημης επανάστασης σου, αυτή η νοοτροπία μπορεί και να ήταν επιβιωσιακά απαραίτητη. Σήμερα, είναι ένδειξη στασιμότητας, δηλαδή σήψης.

Ποια νοοτροπία; Η Ελληνούλικη νοοτροπία, που εσχάτως εκδηλώνει όλο και περισσότερες νοσηρές αντιδράσεις απέναντι στις όποιες αλλαγές. Ο ελληνούλης κάνει απέλπιδα προσπάθεια για να μείνει προσκολλημένος στο κληρονομικό στίγμα χριστιανοφασιστικής ανομίας που φέρνει σαν κακιά αρρώστια μέσα του. Αυτό το κουσούρι, απ ότι φαίνεται, είναι χειρότερο από ανίατο και χρόνιο. Πρόκειται για προσεκτικά καλλιεργημένη αναπηρία, μια στάση ζωής εν τάφω που συμφέρει τον κατ΄ επιλογή ανάπηρο ελληνούλη, αυτόν που έμαθε να τρέφεται από την πενιχρή ελεημοσύνη που του προσφέρει η κρατικά αναγνωρισμένη ανικανότητα του, σε αντάλλαγμα του κουνήματος μιας πλαστικής σημαίας.

Μην σας μπερδεύει το υποκοριστικό, δεν υπάρχει τίποτε το αθώο σε αυτή την ελληνούλικη νοοτροπία – μόνο μικροπρέπεια θα βρείτε στο ζαλισμένο από τζατζίκια, θυμιατά και χρέη κεφάλι του ελληνούλη. Του δουλοπρεπή ελληνούλη, που παθολογικά σκύβει το κεφάλι για να διατηρήσει κεκτημένη την κορυφή όποιου σκουπιδότοπου αναδίδει γνώριμες, αναγνωρίσιμες, οικείες μπόχες. Ο ελληνούλης αρέσκεται να καθηλώνεται πάνω σε τόνους από τοξικά κατάλοιπα, λατρεύοντας απόβλητα που ένας φυσιολογικός άνθρωπος, κάποιος που ξέρει το συμφέρον του και θέλει να εξελιχθεί, θα πετούσε ξαλαφρωμένος, μπας και ανέβει ενεργειακά επίπεδα, απαλλαγμένος από όποια αταβιστικά εγγεγραμμένα καρφώνουν το είναι του στο ανύπαρκτο χτες.

Ο ελληνούλης όμως, σαν μανιακός και σαλεμένος υπερήλικας που είναι, συσσωρεύει κάθε είδους άχρηστο και ξεπερασμένο σύμπλεγμα στην όλο και πιο σκονισμένη αποθήκη του παραπαίοντος μυαλού του. Επιμένει να δείχνει έλλειψη σεβασμού σε πνευματικούς ανθρώπους όπως ο Κώστας Γαβράς, που κατά τα άλλα μας κάνει περήφανους όταν διακρίνεται διεθνώς για το σημαντικό κινηματογραφικό του έργο. Διαστρεβλώνει την ιστορική αλήθεια και δείχνει τυφλή υποταγή σε παρακμασμένα και εγκληματικά ιερατεία. Αυθαιρετεί σε δημιουργίες που ανήκουν στο κοινό τους και όχι σε ασπόνδυλες κρατικές μηχανές εξισορρόπησης διεφθαρμένων συμφερόντων. Και, ακόμα χειρότερα, όλη αυτή η χυδαιότητα λειτουργεί σαν αποτελεσματική προπαγάνδα που αποσοβεί, με εύηχες συζητήσεις περί ελευθερίας της τέχνης, τα αγκομαχητά των προσφύγων που στοιβάζονται σε αμπάρια πλοίων και πούλμαν προς άγνωστες κατευθύνσεις, ένα ανθρωπιστικό έγκλημα που θα στιγματίζει την εθνική μας συνείδηση για δεκαετίες. Δεν αναφέρομαι καν στην εξαθλίωση του ίδιου του ελληνούλη, μιας και δεν νομίζω ότι χρειάζεται υποστηρικτές, ξέρει να εκβιάζει μια χαρά με την ψήφο του.

Την ίδια ελληνούλικη νοοτροπία μπορείτε να την δείτε να αστράφτει στα ποντικίσια μάτια και το ωχρό δέρμα του αιμοβόρου μικροαστού, εκείνου που διαμαρτύρεται για την διατάραξη της σάπιας ησυχίας του, σαν θυμωμένος αρουραίος που γρυλίζει υπερασπιζόμενος τα σκουπίδια που ροκανίζει. Είναι η ίδια νοοτροπία που σφετερίζεται αλλοτινά μεγαλεία και επικαλείται παλαιές δόξες, μεθώντας με ετεροχρονισμένες περηφάνιες τον βαθιά στερημένο από οποιαδήποτε σύγχρονη και έγκυρη ταυτότητα ελληνούλη. Είναι η νοοτροπία που του επιτρέπει να πιστεύει ότι έχει καταβολές από τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη (άρα είναι ανωτάτου επιπέδου). Αυτή η πίστη, αντί για έναυσμα και έμπνευση, λειτουργεί σαν μαγικό άλλοθι και εξιλέωση για κάθε σύγχρονη ελληνούλικη χρεοκοπία, οπότε, σε κανέναν ελληνούλη δεν φαίνεται αντιφατικό το ότι εκείνος, ένας απόγονος μεγάλων φιλοσόφων και καλλιτεχνών, περνάει όλη την ζωή του χαζεύοντας την κυτταρίτιδα στα διπλοσάγονα των τηλε-κουράδων.

Για τον σημερινό ελληνούλη ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός είναι σαν το μαραφέτι γυμναστικής που αγόρασε δια τηλε-λοβοτομής και πίστωσης, πανάκριβο κάποτε, καλόγερος σήμερα, ένας σκελετός κρυμμένος στα μουσεία επειδή δεν αντέχουμε να μας περιγελά κατάμουτρα ως σημείο σύγκρισης και σύμβολο ανικανότητας βελτίωσης. Από τα κάθε είδους κουρέλια που κρέμονται σήμερα πάνω στον παροπλισμένο αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, το πιο περίοπτο και ξεσκισμένο είναι η αξιοπρέπεια του ιδιοκτήτη του. Στους Ολυμπιακούς του 2004 πιστέψαμε ότι είμαστε ικανοί να αναπτύξουμε ταχύτητα απόδρασης από την απεχθή μας μετριότητα, ασκώντας το πνεύμα μας πάνω στο θαυμαστό συνειδησιακό μηχανισμό που αποτελεί η κληρονομιά μας. Σήμερα, φαίνεται ότι αυτή η προοπτική δεν στάθηκε τόσο σαγηνευτική ώστε να σηκωθούμε από τον εθνικό μας καναπέ, και να χρησιμοποιήσουμε την ιστορία υπέρ μας - ίσως επειδή είχε το Ρετιρέ σε επανάληψη και δεν προφταίναμε.

Οι ελληνούληδες δεν αντιδρούν πια, σε τίποτε από όλα αυτά, πόσο μάλλον στην λογοκρισία. Μοιάζουν αλληλο-υπνωτισμένοι από την αποχρωματισμένη μετριότητα που γεννάει το σύστημα αξιών τους. Αυτό είναι βασισμένο στην λυκοφιλία, στην παραδουλεία, στην ρουφιανιά, στην εμπάθεια, και εν τέλει, στην συνταραχτική αγραμματοσύνη του ελληνούλη. Αυτού του είδους η λεπτεπίλεπτα καλλιεργημένη βλακεία είναι η κυρίως υπεύθυνη για την πρωτοφανή ελληνούλικη κατάπτωση, ελάχιστο δείγμα της οποίας είναι η λογοκρισία του βίντεο του Κώστα Γαβρά. Η επίκτητη ηλιθιότητα, αφού έχει αχρηστεύσει κάθε ικανότητα για αυτοπροσδιορισμό και αυτοκίνηση, οδηγεί τους ελληνούληδες στο να ξεχνούν το διαρκές έγκλημα που τελείται εις βάρος τους, καθώς υποχρεώνονται να ξεπουλήσουν την ιστορία τους και την συνείδηση τους για ακόμα μια φορά, για ακόμα ένα ξεροκόμματο.