MIND FUCK 26/4/2009 - SAVE THE FREE INTERNET

Αγαπητό μου τρομολόγιο,

Απευθύνομαι όχι μόνο σε σένα, αλλά και σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να προστατεύσει τα δικαιώματα του για ελεύθερη πρόσβαση στην οποιαδήποτε πληροφορία επιλέγει εκείνος. Όσα έχω να πω αφορούν άμεσα δηλαδή όποιον θέλει να διαβάζει, να βλέπει και να ακούει ό, τι γουστάρει, όπου και να βρίσκεται στον πλανήτη, είτε ο ίδιος, είτε αυτό που αποζητάει, εύκολα, ελεύθερα, γρήγορα και φτηνά.

Και πρέπει όλοι να δώσουμε βάση στα όσα ακολουθούν επειδή οι γραβατοφορεμένοι βρικόλακες και οι ταγεροφορούσες μέγαιρες που παριστάνουν τους πολιτικούς και προστάτες μας, έχουνε ήδη βάλει για τα καλά στο μάτι το διαδίκτυο.

Εν αγνοία μας φυσικά, σκαρώνουνε και ψηφίζουν τα νομοσχέδια εκείνα που ελπίζουν ότι θα τους επιτρέψουν να ξεπουλήσουν και αυτό το δημόσιο αγαθό – ληστεύοντας το από εμάς φυσικά - στις πολυεθνικές που υπηρετούνε. Ακούστε προσεκτικά, μιας και τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

Εν ονόματι του ελληνικού λαού, την συμπτωματικά συμβολική ημερομηνία 21 Απριλίου 2009, οι Ευρωβουλευτές μας – ευτυχώς - ψήφισαν στην Ευρωβουλή υπέρ της τροποποίησης αρ.138.

Το άρθρο 138 είναι μια από τις πιο θολές και νομικίστικες λεπτομέρειες της γενικότερης Ευρωπαϊκής νομοθεσίας τηλεπικοινωνιών. Αποτελεί μήλον της έριδος μεταξύ ελεύθερων πολιτών και εταιρικών δικτατοριών επειδή εξασφαλίζει «….ότι κανένας περιορισμός δεν μπορεί να επιβληθεί στα βασικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του τελικού χρήστη, χωρίς να υπάρχει πρότερη δικαστική απόφαση…εκτός από περιπτώσεις που αφορούν ζητήματα εθνικής ασφάλειας.»

Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και της πληροφόρησης του χρήστη δεν αρέσει καθόλου στις πολυεθνικές εταιρίες που θα ήθελαν πολύ να έχουν το νόμιμο δικαίωμα ώστε ανενόχλητες να εκβιάζουν φράγκα από το παραμικρό κλικάρισμα μας. Επίσης, πολλά ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως η ακήρυχτη χούντα που ζούμε στην Ελλάδα, θα ενδιαφέρονταν για νόμιμους τρόπους αποκλεισμού διάφορων χρηστών με κατασκευασμένες κατηγορίες περί παράνομου κατεβάσματος ταινιών και λοιπές μπουρδολογίες. Ήδη, για λόγους που αγνοούμε, το Youtube, το Facebook και το Myspace, στην Ελλάδα λογοκρίνονται.

Το άρθρο 138 εντάσσεται σε ένα νεφελώδες, γιγαντιαίο, νομικό τερατούργημα που θα ψηφίζεται μέχρι τις 5 Μάιου στην Ευρωβουλή. Αυτό το νομοσχέδιο έχει σαν σκοπό την “διευθέτηση” διαφόρων «ζητημάτων» που προκύπτουν στο διαδίκτυο. Όπως όλες αυτές οι ερεβώδεις νομοθεσίες που καθαγιάζουν και αθωώνουν τα πολλαπλά εγκλήματα που γίνονται εις βάρος μας από την πολυεθνική δικτατορία που μας ρουφάει καθημερινά το αίμα, έτσι ακριβώς και το πόνημα αυτό είναι δυσνόητο, γραμμένο σε άπταιστα και αδιαφανή ακαταλαβίστικα. Το σύνολο του είναι σχεδόν εκτός ελέγχου από τους πολίτες που θα το υποστούν, λόγω του χρόνου που απαιτείται για την μελέτη του. Εννοείται ότι είναι επίτηδες έτσι αφού στόχος του είναι να περνάει στο ντούκου η εφιαλτική του πρόθεση από τους μη έχοντες διδακτορικό στην σύνταξη φασιστικών νόμων.

Ένα από τα βασικότερα «προβλήματα» που καλείται να «λύσει» το εφιαλτικό αυτό νομοσχέδιο είναι η «πειρατική» διακίνηση ήχου, εικόνας και εφαρμογών από το διαδίκτυο. Όπως καταλαβαίνετε, πίσω από αυτό το άλλοθι δεν κρύβεται τίποτε άλλο πέρα από την απελπισμένη προσπάθεια μερικών να πουλήσουν διαδικτυακό νταβατζηλίκι πάσης φύσης.
Ο ενοχλητικά υπερκινητικός Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζύ είναι ο κύριος εχθρός του ελεύθερου internet σήμερα στην Ευρώπη. Προσπαθεί εδώ και καιρό να εφαρμόσει το νομικό πλαίσιο που θα επιτρέπει ακόμα και την ποινικοποίηση των χρηστών από τους παροχείς διαδικτυακών υπηρεσιών. Αυτό προσπάθησε να εφαρμόσει πρόσφατα στην Γαλλία με τον κατάπτυστο νόμο Hadopi, που θα παρέδιδε τα ηνία του διαδικτύου στις πολυεθνικές, παρέχοντας τους μάλιστα την δυνατότητα να σε αποκλείουν από την πρόσβαση στο διαδίκτυο μετά από τρείς παραβάσεις. Σαν να λέμε σου αφαιρούν το δίπλωμα οδήγησης επειδή σε έπιασαν να οδηγείς με πειρατικά ανταλλακτικά.

Ο κοντοπίθαρος χορηγός της σιτεμένης ιταλιάνας αρχοντοβίζιτας ευτυχώς πήρε τον πούλο, καθώς η φασιστική και αντιλαϊκή του απόπειρα έπεσε στο κενό, αφού ο κατάπτυστος νόμος Hadopi καταψηφίστηκε πανηγυρικά. Ο όλεθρος του Σαρκό, αλλά και των νταβαντζήδων που νοσταλγούνε τις εποχές που ήσουν υποχρεωμένος να πληρώνεις από τη μύτη για την οποιαδήποτε πληροφορία, ήταν αναπάντεχος. Παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, μιας και είμαι σίγουρος ότι οι επιθέσεις εναντίον της πρωτοφανούς ελευθερίας που μας προσφέρει το διαδίκτυο δεν πρόκειται να ατονήσουν, αλλά, αντίθετα, φοβάμαι ότι θα ενταθούν.

Οι απανταχού διεφθαρμένες πολιτικές ηγεσίες, σαν την απόλυτη σαπίλα που κυβερνάει την Κωλλάδα σήμερα, σκοπεύουν κάποια στιγμή, με κάθε τρόπο, να παραδώσουν την ελεύθερη διακίνηση πληροφορίας στον έλεγχο των πολυεθνικών εταιριών και στους παροχείς διαδικτυακών υπηρεσιών. Όλοι αυτοί έχουν κάθε συμφέρον να ελέγχουν την παραμικρή κίνηση του ποντικιού σας και να κερδοσκοπούν από το κάθε κλικ που θα κάνετε στην όλο και πιο εξαρτώμενη από το διαδίκτυο ζωή σας.

Ονειρεύονται την διαμόρφωση και την εγκαθίδρυση του νομικού πλαισίου που θα ποινικοποιεί οποιεσδήποτε συμπεριφορές και ανταλλαγές αρχείων ή πληροφοριών δεν είναι αρεστές στην πολυεθνική χούντα που απλώνει τα σκοτεινά της πλοκάμια με όλο και πιο ύπουλο τρόπο πάνω από τα απαθή σας κεφάλια.

Και μια που μιλάω για απαθείς, ας απευθυνθώ και σε όσους ζούνε ακόμα στην προ-διαδικτυακή εποχή, και δεν έχουν αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται: Το Internet είναι η σημαντικότερη ανθρώπινη κατάκτηση μετά την φωτιά, τον τροχό και το μικροτσίπ. Η απεριόριστη δυνατότητα ανταλλαγής και αναζήτησης πάσης φύσης πληροφορίας, είτε πρόκειται περί ήχου, εικόνας ή κειμένου, με μερικά εύκολα κλικ, σημειοδοτεί μια πρωτοφανή έκρηξη στον τρόπο που ζούμε, μηδενίζοντας τον παγκόσμιο χρόνο σε ένα ατέρμονο «τώρα», ενώ ταυτόχρονα εξαφανίζει τις δυσκολίες του οποιουδήποτε «εδώ και εκεί». Από τις αγορές στο σούπερ μάρκετ, μέχρι την πιο εξεζητημένη αναζήτηση που μπορείτε να διανοηθείτε, από διασκέδαση, μάθηση, γνώση έως και προσωπικές γνωριμίες, τα πάντα της ανθρώπινης ύπαρξης εν ολίγοις, χωράνε πια στον πληκτρολογημένο ορίζοντα της οθόνης ακόμα και του κινητού σας.

Η ελεύθερη πρόσβαση στην κοινωνία της πληροφορίας είναι δικαίωμα τόσο αναφαίρετο όσο και το δικαίωμα για καθαρό νερό. Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να μας παρουσιάσουν οι πολυεθνικές τον έλεγχο που διακαώς θέλουν να ασκήσουν είναι ύπουλος και μοχθηρός. Εν ολίγοις, οι παροχείς διαδικτυακών υπηρεσιών ζητάνε από τις κυβερνήσεις να τους επιτραπεί να επιλέγουν ποια sites θα σας είναι προσβάσιμα ως μέρος της συνδρομής σας και ποια όχι. Ύπουλα μεταμφιεσμένα ως «φιλικά και ξεκάθαρα πακέτα υπηρεσιών για την ευκολία και εξυπηρέτηση του χρήστη», ο κάθε παροχέας θα σας πασάρει εκείνες τις συνεργασίες που του είναι επικερδέστερες, ανάλογα με τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με το τάδε ή το δείνα site.

Στην ουσία, θα είστε συνδρομητής σε ένα διαδικτυακό τηλεοπτικό κανάλι, μιας και θα έχετε πρόσβαση μόνο σε όποια πληροφορία, εικόνα και ήχο κρίνεται επικερδής, κατάλληλη η ακόμα και απλά αρεστή στον παροχέα σας. Αντιλαμβάνεται και ο πλέον ηλίθιος, ότι απειλείται άμεσα η αληθινή δύναμη του χρήστη του διαδικτύου, δηλαδή το ότι μέχρι σήμερα απολαμβάνει απόλυτα ελεύθερη προσβασιμότητα ακόμα και στην πιο άγνωστη και καλά κρυμμένη γωνιά αυτού του άπειρου ωκεανού πληροφορίας.

Πραξικοπηματικά, απροειδοποίητα και μουλωχτά, λοιπόν, η όλο και πιο ξεκάθαρα φασιστική και παγκοσμιοποιημένη νέα τάξη πραγμάτων, δημιουργεί και προσπαθεί να εφαρμόσει το άδικο νομικό καθεστώς που θα παραδώσει το διαδίκτυο στα αδηφάγα χέρια τους. Οι τραπεζίτες που χρηματοδοτούν και άρα ελέγχουν τις πολυεθνικές εταιρίες-συμμορίες, σε αγαστή σύμπνοια με τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις που προσφέρουν και στους δυο βιτρίνα, ονειρεύονται ότι αργά η γρήγορα θα τους επιτραπεί να σφετερίζονται και αυτή την ελευθερία μας, θυσιάζοντας την μαζί με όλες τις υπόλοιπες, στον βωμό του πλουτισμού τους. Δεν θα τους περάσει, απλά επειδή το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.