12-07-2009

Αγαπητό μου τρομολόγιο,

Έχω μόλις επιστρέψει από ένα υπέροχο τριήμερο στην Ύδρα, όπου έκανα ωραίες γάμπες ανεβοκατεβαίνοντας τις όχι και τόσο αγαπημένες σκάλες του νησιού. Ακολουθούσα την μεγαλοφυΐα του καλλιτέχνη και επιμελητή Δημήτρη Αντωνίτση, ο οποίος γέμισε το νησί με σημαντικότατα έργα σύγχρονης τέχνης, για να γιορτάσει τα 10 χρόνια του εκπληκτικού Hydra School Project. Από τα σουβλατζίδικα μέχρι τα κομμωτήρια, με επίκεντρο το σχολείο του νησιού, παντού, βλέπεις εκπληκτικά έργα, που θα έπρεπε να κάνεις τον γύρο του κόσμου και να πληρώσεις ένα κάρο ευρώ για να δεις από κοντά, αν φυσικά είχες προσωπικές σχέσεις με κορυφαίους συλλέκτες, μιας και η έκθεση είναι γεμάτη από σπάνια, εκλεκτά αριστουργήματα που παραμένουν, λόγω της επικαιρότητας τους, σε ιδιωτικές συλλογές. Από εκεί, και για χάρη όλων μας, ο γλυκύτατος Δημήτρης έχει μαζέψει
ότι μπορεί να σου κάψει το μυαλό, εκτοξεύοντας εικόνες, σκέψεις και σχήματα, σε ένα ανεπανάληπτο ανακάτεμα καθημερινότητας και ποίησης. Μην το χάσετε, αν σας δοθεί η ευκαιρία.

Κατά την επιστροφή μου, και αφού έχω συνηθίσει την μπόχα, την υγρασία και τον καύσωνα της Αθήνας, περπατάω ανάμεσα στα όλο και περισσότερα στρώματα των αστέγων. Αυτά ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά του κέντρου. Όχι, σκατοκέφαλοι ελληνούληδες χιτλερίσκοι και λοιποί όψιμοι τραμπούκοι, δεν είναι όλοι μετανάστες οι καταληψίες των τόσο Αρείων πεζοδρομίων σας. Πάρα πολλοί είναι ελληνούληδες σαν και σας, μόνο που να, είναι θύματα της Κρίσης που πιστέψατε μετά χαράς, πηγμένοι στην προπαγάνδα της βρομο-TV που τόσο επιμένετε να αγαπάτε. Αυτή η εντελώς φαντασιακή κατασκευή, που βάφτισαν κρίση για να σας τρομάξουν, ενώ απλά πρόκειται περί προσχεδιασμένων μέτρων καταστολής και άσκησης προσοδοφόρας πίεσης του κοινωνικού ιστού, είναι μια συνομωσία που σχεδιάστηκε μεταξύ τραπεζών και ξεφτιλισμένης χούντας. Εκτός από τους αστέγους, είναι αυτή η ίδια κρίση που σας έκανε να κατεβάσετε τα βρακιά σας τόσο πειθήνια απέναντι στην εξουσία, και τόσο, μα τόσο, χαμηλά, μέχρι που φάνηκε η σβάστικα που έχετε τατουάζ στο κωλομέρι, η σφραγίδα γνήσιου ναζί που κάνατε για να τσεπώνετε τα ελάχιστα ευρουλάκια που σας αναλογούν από το σύστημα που υπηρετείτε. Α, ξέχασα και τον τίτλο του ψηφοφόρου, που τόσο συγκινητικά υπερασπίζεστε, αυτός υπό μορφής κυτταρίτιδας, στα ίδια ξεβράκωτα κωλομέρια, συσσωρευμένο δημοκρατικό λίπος που αλλοιώνει το περίγραμμα του αγκυλωτού σταυρού, προσομοιάζοντας το με βλογιοκομμένο μαίανδρο, από αυτούς που τόσο σας συγκινούν καθώς εκτίθενται κομψά στο μοντέρνο πλην χουντικό μουσείο της αρχαίας πλην εξίσου χουντικής Ακρόπολης.

Στα πεζοδρόμια και πάλι. Να, το ζευγάρι τοξικομανών, ηλικιωμένοι και αποστεωμένοι από την αρρώστια που κυλάει στις φλέβες τους. Μιλάνε στο κινητό, προφανώς ψάχνουνε το φάρμακο που θα τους επιτρέψει να κοιμηθούν, ειρηνικά, αγγαλιά με τις κατσαρίδες και τα αδέσποτα της πλατείας. Για δες και αυτό τον κύριο, μεσήλικας, αξιοπρεπής φαίνεται, χτενισμένος, καθαρός, ψυχικά υγιής, στρώνει ένα sleeping bag με την φροντίδα που θα έδειχνε αν περνούσε επιθεώρηση να τον ελέγξει. Ποιος ξέρει σε ποια επιχείρηση δούλευε, για ποιόν κατασκευασμένο λόγο του είπαν να πάει να ψοφήσει, δίπλα στο ψιλικατζίδικο όπου αγοράζω τα φτηνά μου τσιγάρα, αυτά που καπνίζω έξω από τις πίστες των δεξιώσεων, κυνηγημένος από τις αντικαπνιστικές μαινάδες, παρέα με την εικαστική ελίτ, καθώς αυτή αλληλοαυνανίζεται μεταξύ τρισεκατομυριούχων που βαριούνται και πληρώνουν για την πανάκριβη αλλά προσοδοφόρα τρέλα των καλλιτεχνών (ο εαυτός μου είναι ο χειρότερος ξεφτίλας όλων, σίγουρα, μιας και έχω κάνει μπαϊράκι μου την άναρχο-επαναστατική μπαρούφα, αλλά δεν έχω πρόβλημα και να αναπτύσσω θεωρίες περί εξπρεσιονισμού και Bob Wilson σε πολυτελείς βεράντες, μεταξύ μεταλλικού νερού και κωλοπαιδισμού πολυτελείας. Τουλάχιστον οι άλλοι δηλώνουν και λειτουργούν ως καριερίστες, και χαίρονται που κάποιος άλλος έχει αναλάβει την αντιδραστική σκυτάλη, μιας και κοστίζει η άτιμη.)

Αισθανόμενος απελπισία, μιας και δεν έχω καμία δύναμη να βοηθήσω κανέναν. Αναλώνομαι καταγγέλλοντας ένα σύστημα που ενδιαφέρεται μόνο για ακροδεξιές συμμορίες, υπέρ-οργανωμένους απατεώνες, αδίστακτες πουτάνες, ψυχοπαθείς και μαφιόζους. Όλα μοιάζουν να εξυπηρετούν αποκλειστικά όποιον μιλάει ευγενικά για αυτά τα αγριεμένα κοπάδια, ή απλά παραληρεί περί συνταγών για γάβρο φραπέ, που έχει και αντιοξειδωτικά, διάλλειμα για διαφημίσεις.

Αργότερα το βράδυ, στις πολιτικές εκπομπές διασποράς μίσους, αναταραχής, και χουντικής προπαγάνδας ακούω, καθόλου εμβρόντητος, τις γνώριμες πλέον νέο-ναζιστικές κορώνες, από κάθε εκπρόσωπο της εξουσίας, είτε των Μέσων Μαζικής Λοβοτομής, είτε της πολιτικής χούντας που έχει σαπίσει τα ίδια τα κόκαλα της χώρας με την ραδιενεργή της σαπίλα. Μιλάνε για ανθρώπους, αποδίδοντας τους ετικέτες, μετανάστης, λαθρομετανάστης, πρόσφυγας, οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα όλο και απειλητικότερο «εμείς οι Έλληνες» που εκπροσωπούν εκείνοι με όλο και περισσότερη αυθαιρεσία.

Θεωρούν δεδομένες τις φυλακίσεις ανθρώπων, χωρίς την απαγγελία καμίας καταγγελίας, απλά αποθηκευμένη για μελλοντική χρήση στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης που κατ’ ευφημισμόν αποκαλούν Κέντρα Υποδοχής οι άνωθι προαναφερθέντες πορδοβούβαλοι και κυνηγοί κεφαλών.

Παράλληλα, λεζάντες γραμμένες από εξουσιομανή πλην αόρατα χεράκια, διατυμπανίζουν τίτλους, θέσεις και προνόμια των παρευρισκομένων, λες και η περίοπτη τους θέση δεν αποτελεί απλή απόδειξη της συνέργειας των περισσοτέρων με την δολοφονική χούντα που υφιστάμεθα, όλοι μας, έλληνες και μετανάστες πάσης φύσης και λεκτικού περιτυλίγματος. Αν δεν μας μαστιγώνουν με τα γαλόνια των συζητητών τότε δραματοποιούν υστερικά τα υπό συζήτηση θέματα, με τίτλους όπως «Λέπρα παθαίνει όποιο παιδί αγγίξει έστω και delivery που θα του φέρει ο παράνομος βρομιάρης ξένος, σιχαμένος, ουστ από εδώ, να φύγετε να πάτε αλλού» - τέτοια γράφουν, αν δεν κάνω λάθος.

Οι λεκτικοί σιδηρόδρομοι της αρχομανίας, της απέχθειας και της τρομολαγνείας σέρνονται σαν ψηφιακά τρένα προς άγνωστα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι τροχιές τους περνάνε κάτω από τα γλοιώδη, μιαρά άνθρωπο-σκατάκια, ενώ αυτά τσακώνονται για το ποιος είναι ο περισσότερο απάνθρωπος. Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός μιας και η ναζιστική τους παρεούλα συμπεριλαμβάνει πολλά από τα άνθη του ελληνούλικου φασισμού. Εννοείται ότι τηρούνται οι δραματικές ισορροπίες, μιας και ανάμεσα στα Υπερκαθίκια είναι στριμωγμένοι και κάποιοι, δακτυλοδεικτούμενοι νοητά, υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας. Αυτοί είναι σαφώς αποκαμωμένοι από την διανοητική βία που ασκείται με ξέφρενη ξετσιπωσιά από τους ανενόχλητους φασίστες. Οι αρχομανείς παράφρονες σαδιστές είναι ντυμένοι με την σύγχρονη εκδοχή της στολής των SS, τα περισσευούμενα κιλά τους στριμωγμένα, ξεχειλίζουν από τα ακριβής ετικέτας και φτηνής αισθητικής κοστούμια/στολές μαφιόζων, αυτά που τόσο αγαπάνε, συνδυασμένα πάντα με τις πανάκριβες, εμετικές τους γραβάτες. Φαντάζομαι τα κρινοδάχτυλα της βαριά ψυχασθενούς συζύγου τους καθώς σφίγγουν τον κόμπο του φασιστο-αντρούλη που τους πληρώνει τις πιστωτικές και ανατριχιάζω. Από άποψης μακιγιάζ οι ελληνούληδες ναζί είναι κομψοί όσο οποιαδήποτε κούκλα βιτρίνας, καθώς οι ροδακινί αποχρώσεις τους παραμένουν ανέπαφες, απόδειξη ότι τα πανάκριβα και ενεργοβόρα κλιματιστικά των στούντιο σε απαλλάσσουν από το πρόβλημα του ιδρώτα, αλλά και απολυμαίνουν την ατμόσφαιρα για να μην αυτοδηλητηριαστείς από τα τοξικά σου χνώτα. Επίσης στάζουν στον δρόμο και έτσι μπορούν να κάνουν μπάνιο ή να πιούν νερό οι άστεγοι.

Για να επιστρέψω στο θέμα των δραματικών ισορροπιών, ας σημειώσω ότι κάπου στο πάνελ αυτής της ελληνούλικης κόλασης υπάρχει φυτεμένη και μια έγχρωμη γλάστρα, δηλαδή κάποιος του οποίου το χρώμα διαφέρει αρκετά ώστε να θεωρηθεί ξένος. Λίγο παραπέρα, ένας δύστυχος εκπρόσωπος κάποιας μη-κυβερνητικής οργάνωσης κατηγορείται ότι έδωσε μπουκάλια με νερό σε μετανάστες, ενώ έπρεπε να τους αφήσει να πεθάνουν της δίψας, υποθέτω. Μάταια προσπαθεί να ακουστεί η οποιαδήποτε ψύχραιμη και πολιτισμένη άποψη. Φευ, ελάχιστοι ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο εκτός από το να γλύψει την εκάστοτε εξουσία που τον ταΐζει. Έτσι, η οποιαδήποτε άποψη πέραν του «φυλακίστε τους ξένους βρομιάρηδες» αντιμετωπίζεται και ακυρώνεται δια της παντελούς αδιαφορίας. Αν δεν πετύχει η απαθής σιωπή, που ενίοτε διακόπτεται από λυρικές, μελαγχολικές διαφημίσεις για τράπεζες, τότε υπάρχει πάντα η κλασσική λύση, αυτή της απλής διακοπής της ομιλίας του οποιουδήποτε «ενοχλητικού», μιας και οι εθνικόφρονες σκατομαλάκες ενοχλούνται και διακόπτουν από το οτιδήποτε μη-φασιστικό ακούσουν, τι νευρασθενικές που είναι, τα χρυσά μου. Ανέκαθεν η αγένεια των δεξιών ήταν τέτοια που δεν θα την συναντούσες ούτε από το πιο τρελαμένο και άστεγο πρεζόνι. Ο τραμπουκισμός πάσης φύσης, λεκτικός ή σωματικός, είναι το μοναδικό όπλο για τα φασιστοκαθίκια που υποδύονται τους βουλευτές και τους σωτήρες του μικροαστού ψυχασθενή ψηφοφόρου τους. Δεν έχουν κανέναν άλλον τρόπο να διεκδικήσουν την εξουσία πέρα από το να γίνονται οι ηθικοί αυτουργοί μελλοντικών δολοφονιών, γενοκτονιών και γενικότερης μισανθρωπίας. Φτύστε τους κατάμουτρα όπου και αν τους συναντάτε. Ακόμα και στις διακοπές.